ระบบชดเชยค่าระดับในกล้องระดับ คืออะไร? ทำหน้าที่อะไร

หลักการพื้นฐานของการปรับระดับด้วยแสงคือการสร้างแนวสายตาผ่านกล้องโทรทรรศน์ที่เป็นทิศทางปกติของแรงโน้มถ่วง ณ จุดนั่น (เช่น แนวนอน) ก่อนระดับอัตโนมัติ สิ่งนี้ทำโดยตรวจ สอบให้แน่ใจว่าแกนแนวตั๋งของระดับเอล (เช่น แกนหมุน) เป็นแนวตั้งอย่างแท้จริง การปรับอื่น ๆ ทำให้แน่ใจว่าแนวสายตาตั้งฉากกับแกนตั้งนี้ ความก้าวหน้าขั้นพื้นฐานของระดับอัตโนมัติคือระดับความสมบูรณ์แบบในแนวดิ่งของแกนนั้นไม่สำคัญอีกต่อไป

แม้จะใช้เครื่องมือพรีออโตเมติกที่ผลิตมาอย่างดี การตรวจสอบให้มั่นใจว่าแกนอยู่ในแนวตั้งก็ยังมีข้อจำกัดในทางปฏิบัติ ดังนั้นผู้สำรวจจึงจำเป็นต้องปรับระดับเครื่องดนตรีในทุกครั้งที่มองเห็น ปัญหาเชิงปฏิบัติที่แก้ไขได้สำหรับผู้สำรวจคือ การปรับระดับนี้ไม่จำเป็นอีกต่อไป เทคโนโลยีในเครื่องมือ "โดยอัตโนมัติ" ทำ
หน้าที่นี้เทคโนโลยี ตัวชดเชยระดับอัตโนมัติใช้แรงโน้มถ่วงเพื่อระงับหรือปรับสมดุลส่วนของออ
ปติกเครื่องมือ ด้วยวิธีนี้ เส้นทางแสงของแสงที่ผ่านอุปกรณ์จะได้รับการชดเชยสำหรับข้อผิดพลาดของแกนตั้งก่อนที่จะถึงตาของผู้ใช้ ผู้ผลิตต่าง ๆ ในผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ และในเวลาต่าง ๆ ได้ดำเนินการออกแบบต่าง ๆ มากมาย อย่างไรก็ตาม หลักการและส่วนประกอบพื้นฐานบางอย่างยังคงใช้ร่วมกัน: ระบบออปติก
ระบบ sus pension และระบบลดแรงสั่นสะเทือนระบบออพติคอล: นอกเหนือจากชิ้นเลนส์พื้นฐานของ
กล้องโทรทรรศน์แล้ว แสงที่เข้าสู่เลนส์ใกล้วัตถุของเลนส์จะต้องผ่านระบบชดเชยเชิงกลก่อนที่จะถึงตาของผู้ใช้ ตัวชดเชยส่วนใหญ่ประกอบด้วยกระจกและ/หรือปริซึมเพื่อควบคุมแสง

ระบบกันสะเทือน: เนื่องจากระบบ com pensator อาศัยส่วนประกอบออพติคัลแบบแขวนเพื่อสร้างแนวระดับโดยอัตโนมัติ ระบบกันสะเทือนจึงต้องรองรับส่วนประกอบออปติคัลที่เคลื่อนย้ายได้ในลักษณะที่ปราศจากแรงเสียดทานมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ การผูกมัดใด ๆ ในการระงับจะทำให้ระบบหยุดพักหรือ
แสวงหาเส้นแนวนอนที่แท้จริง ระบบกันสะเทือนที่พบมากที่สุดในปัจจุบันคือแบบแขวนลวด ประเภทอื่นๆ ที่ถูกนำมาใช้ใน

ประวัติศาสตร์ของเครื่องวัดระดับอัตโนมัติ ได้แก่ เnป Mylar แทนสายไฟ ตลับลูกปืนเม็ดกลม และตัวชดเชยที่ลอยด้วยสนามแม่เหล็ก
ระบบลดการสั่นสะเทือน: อุปกรณ์ลดแรงสั่นสะเทือนจะหยุดส่วนประกอบของชิ้นส่วนที่ถูกระงับอย่างรวดเร็วจากการแกว่งอย่างไม่มีกำหนด หากไม่มีแดมเปอร์ ส่วนที่แขวนไว้ของตัวชดเชยอาจแกว่งอยู่พักหนึ่ง (เหมือนลูกตุ้ม) ก่อนที่จะกระตุกลงพอให้ผู้ใช้อ่านคันได้ ผู้ใช้จะเห็นเป้าเล็งกระดอนขึ้นและลง เนื่องจากอุปกรณ์ลดการสั่นสะเทือน

โดยปกติแล้ว com pensator จะหยุดเคลื่อนไหวต่อหน้าผู้ใช้แม้กระทั่งมองผ่านกล้องโทรทรรศน์เพื่อโฟกัสที่แกน ในขณะที่ระบบกันสะเทือนยังช่วยในการต้านทาน

ข้อจำกัดและข้อผิดพลาด
เช่นเดียวกับเทคโนโลยีทั้งหมด การใช้งานที่เหมาะสมจะเกิดขึ้นได้โดยการทำความเข้าใจวิธีการทำงานของเทคโนโลยี รู้ข้อจำกัดและมีทักษะในการประเมิน สอบเทียบ และปรับแต่ง บางส่วนเหล่านี้ถูกกล่าวถึงสั้น ๆ ที่นี่ช่วงการชดเชย: ตัวชดเชยระดับอัตโนมัติจะทำงานภายในระยะความเอียงของแกนตั้งที่กำหนดเท่านั้น ซึ่งเรียกว่าช่วงการชดเชยช่วงที่แน่นอนแตกต่างกันไปตามรุ่นต่างๆ แต่มักจะอยู่ที่ 10 ถึง 20 อาร์คนาที หากคุณอยู่นอกช่วงการชดเชย ส่วนประกอบที่ถูก ระงับใน sator ชดเชยจะ "ลดลง" เมื่อเทียบกับขีดจำกัดวงสวิง สูงสุดทางกายภาพ การประกันว่าเครื่องดนตรีได้รับการปรับระดับด้วยฟองตาบูลส์อายที่ปรับแต่งอย่างดีจะช่วยขจัดปัญหานี้ได้ดีที่สุดความโค้งและการหักเห: ตัวชดเชยระดับอัตโนมัติจะค้นหาแนว
สายตาในแนวนอนผ่านกล้องโทรทรรศณ์ ไม่มีทางที่ตัวชดเชยจะแก้ไขความโค้งของโลกและการหักเหของบรรยากาศได้ ขั้นตอนที่ดีที่สุดคือจำกัดการสังเกตของคุณไว้ที่ประมาณ 100 เมตร เพื่อให้ข้อผิดพลาดค่อนข้างมีนัยสำคัญ